-
1 vor sich hin brummen
предл.общ. (etw.) бормотать (что-л.) про себя, бормотать себе под носУниверсальный немецко-русский словарь > vor sich hin brummen
-
2 vor
vor dem Hause liegen быть располо́женным пе́ред до́момvor dem Tor stehen стоя́ть пе́ред воро́тами [у воро́т, за воро́тами]sie stand vor ihm она́ стоя́ла пе́ред нимvor dem Walde umkehren сверну́ть пе́ред ле́сом в сто́ронуzwei Kilometer vor der Stadt в двух киломе́трах от города́kurz vor der Stadt пе́ред са́мым го́родомder Feind stand vor der Stadt неприя́тель стоя́л под го́родом [у воро́т города́]vor dem Winde segeln плыть с попу́тным ве́тромvor j-m den Hut abnehmen снять шля́пу пе́ред кем-л.vor Gericht sprechen говори́ть пе́ред судо́мetw. vor Zeugen bestätigen подтверди́ть что-л. пе́ред свиде́телямиvor sich selbst пе́ред сами́м собо́йvor Gott пе́ред бо́гомer hat kein Geheimnis vor mir у него́ нет от меня́ никаки́х тайнvor der Nase разг. под са́мым но́сомes wird mir schwarz vor den Augen у меня́ темне́ет в глаза́хsein Ziel vor Augen haben име́ть цель пе́ред глаза́миvor einer Entscheidung stehen стоя́ть пе́ред необходи́мостью приня́ть реше́ниеsich vor das Haus setzen, разг. vors Haus setzen сесть пе́ред до́момvor das Tor gehen вы́йти за воро́таsie stellte sich vor ihn она́ вста́ла пе́ред нимbis kurz vor die Stadt fahren подъе́хать к са́мому го́родуder Feind zog vor die Stadt неприя́тель подошё́л к го́родуdie Pferde vor den Wagen spannen запря́чь лошаде́й в пово́зкуj-m eine Kugel vor den Kopf schießen прострели́ть кому́-л. го́ловуdas Schiff geht vor Anker, das Schiff wird vor Anker gelegt су́дно стано́вится на я́корьdie Sache kommt vor Gericht де́ло передаё́тся в суд [бу́дет рассма́триваться в суде́]etw. vor sich hin brummen бормота́ть что-л. про себя́vor Sonnenaufgang до восхо́да со́лнцаvor dem Krieg до войны́vor der Stunde до уро́каvor Ostern пе́ред па́схойvor unserer Zeitrechnung (сокр. v.u. Z.) до на́шей э́рыfünf Tage vor seinem Urlaub за пять дней до (его́) о́тпускаvor zwei Jahren два го́да тому́ наза́дheute vor einem Jahr ро́вно год тому́ наза́дvor acht Tagen неде́лю тому́ наза́дvor Ablauf von drei Tagen kann die Antwort nicht eintreffen отве́т може́т прийти́ не ра́нее, чем по истече́нии трёх днейzehn Minuten vor fünf без десяти́ (мину́т) пятьnicht vor sieben не ра́ньше семи́vor alters, vor Zeiten в старину́, в (старо́)да́вние времена́vor der Zeit ergrauen преждевре́менно поседе́тьvor meiner Zeit когда́ меня́ ещё́ не бы́ло на све́те; разг. когда́ меня́ здесь (напр., на заво́де) ещё́ не бы́лоmir ist bange vor ihm я бою́сь его́Achtung vor j-m haben испы́тывать уваже́ние к кому́-л.Achtung vor dem Gesetz уваже́ние пе́ред зако́номBewunderung vor seinem Talent восхище́ние его́ тала́нтомSchutz vor etw. finden найти́ защи́ту от чего́-л.vor Kalte zittern дрожа́ть от хо́лодаvor Hunger sterben умере́ть от го́лода [с го́лоду]vor Angst beben дрожа́ть от стра́хаvor Freude weinen пла́кать от ра́достиvor Scham erröten покрасне́ть от стыда́vor Neid erblassen побледне́ть от за́вистиvor Sorge [vor Kummer] ganz blaß aussehen побледне́ть от забо́т [от го́ря]vor Schmerz die Zähne zusammenbeißen сти́снуть зу́бы от бо́лиvor Wut platzen ло́пнуть от зло́стиer sieht den Wald vor (lauter) Bäumen nicht погов. он из-за дере́вьев не ви́дит ле́саvor I prp (D) ука́зывает на преиму́щество, превосхо́дство пе́ред: einen Vorzug [Vorrang] vor j-m haben име́ть како́е-л. преиму́щество пе́ред кем-л.er hat nichts vor ihnen voraus у него́ нет никаки́х преиму́ществ пе́ред ни́миich liebe ihn vor allen anderen я люблю́ его́ бо́льше всех други́хvor allem, vor allen Dingen пре́жде всего́die Pflicht steht vor dem Vergnügen де́лу вре́мя, поте́хе часGnade vor Recht ergehen lassen смени́ть гнев на ми́лостьvor I prp ука́зывает на после́довательность за; Schritt vor Schritt шаг за ша́гомvor= отд. преф. гл., ука́зывает на нахожде́ние впереди́ чего́-л., пе́ред чем-л.: vorlaufen забега́ть вперё́дvordringen проника́ть вперё́д; продвига́тьсяvorbauen постро́ить (пе́ред чем-л.)vor= отд. преф. гл., /ука́зывает /на предше́ствование чему́-л., предупрежде́ние чего́-л./ vorahnen предчу́вствоватьvorgehen предше́ствоватьvorbeugen предотвраща́ть; предупрежда́ть (оши́бку)vor= отд. преф. гл., /ука́зывает /на осуществле́ние де́йствия в прису́тствии кого́-л., напока́з, для обуче́ния/ vorlesen чита́ть вслухvormachen пока́зывать, как де́латьvorspielen сыгра́тьvor= отд. преф. гл., /ука́зывает /на преоблада́ние, предпочте́ние чего́-л.:/ vorgreifen превосходи́ть, опережа́ть; vorwiegen преоблада́ть; vorziehen предпочита́тьvor alters adv в ста́рые [да́вние] времена́ -
3 vor
1. prp1) (D) указывает на местонахождение( где?) передvor dem Hause liegen — быть расположенным перед домомvor dem Tor stehen — стоять перед воротами ( у ворот, за воротами)vor dem Walde umkehren — свернуть перед лесом в сторонуder Feind stand vor der Stadt — неприятель стоял под городом ( у ворот города)vor dem Winde segeln — плыть с попутным ветромvor j-m den Hut abnehmen — снять шляпу перед кем-л.vor j-m reden — выступать перед кем-л.etw. vor Zeugen bestätigen — подтвердить что-л. перед свидетелямиer hat kein Geheimnis vor mir — у него нет от меня никаких тайнvor der Nase — разг. под самым носомes wird mir schwarz vor den Augen — у меня темнеет в глазахsein Ziel vor Augen haben — иметь цель перед глазамиvor einer Entscheidung stehen — стоять перед необходимостью принять решение2) (A) указывает на направление( куда?) передsich vor das (разг. vors) Haus setzen — сесть перед домомvor das Tor gehen — выйти за воротаbis kurz vor die Stadt fahren — подъехать к самому городуder Feind zog vor die Stadt — неприятель подошёл к городуdie Pferde vor den Wagen spannen — запрячь лошадей в повозкуdas Schiff geht vor Anker, das Schiff wird vor Anker gelegt — судно становится на якорьdie Sache kommt vor Gericht — дело передаётся в суд ( будет рассматриваться в суде)3) (D) указывает на время до..., тому назад, передvor unserer Zeitrechnung (сокр. v. u. Z.) — до нашей эрыfünf Tage vor seinem Urlaub — за пять дней до (его) отпускаvor zwei Jahren — два года тому назадvor (vielen) Jahren — много лет тому назадheute vor einem Jahr — ровно год тому назадvor Ablauf von drei Tagen kann die Antwort nicht eintreffen — ответ может прийти не ранее, чем по истечении трёх днейnicht vor sieben — не раньше семиvor alters, vor Zeiten — в старину, в (старо)давние временаvor meiner Zeit — когда меня ещё не было на свете; разг. когда меня здесь (напр., на заводе) ещё не было4) (D) указывает на состояние, чувство, испытываемое по отношению к кому-л., к чему-л. и на действие, совершаемое по отношению к кому-л., к чему-л. перед, к, отFurcht ( Angst) vor j-m, vor etw. haben — испытывать страх перед кем-л., перед чем-л.sich vor etw. ekeln — испытывать отвращение к чему-л.Achtung vor j-m haben — испытывать уважение к кому-л.Achtung vor dem Gesetz — уважение перед закономBewunderung vor seinem Talent — восхищение его талантомSchutz vor etw. finden — найти защиту от чего-л.Ruhe vor etw. finden — успокоиться в отношении чего-л.vor etw. warnen — предостерегать от чего-л.5) (D) указывает на причину отvor Hunger sterben — умереть от голода ( с голоду)vor Angst beben — дрожать от страхаvor Freude weinen — плакать от радостиvor Scham erröten — покраснеть от стыдаvor Neid erblassen — побледнеть от завистиvor Sorge ( vor Kummer) ganz blaß aussehen — побледнеть от забот ( от горя)vor Schmerz die Zähne zusammenbeißen — стиснуть зубы от болиer sieht den Wald vor (lauter) Bäumen nicht — погов. он из-за деревьев не видит леса6) (D) указывает на преимущество, превосходство передeinen Vorzug ( Vorrang) vor j-m haben — иметь какое-л. преимущество перед кем-л.er hat nichts vor ihnen voraus — у него нет никаких преимуществ перед нимиich liebe ihn vor allen anderen — я люблю его больше всех другихvor allem, vor allen Dingen — прежде всегоGnade vor Recht ergehen lassen — сменить гнев на милость2. advda sei Gott vor! — разг. упаси боже! -
4 brummen
brúmmen sw.V. hb itr.V. 1. бръмча (муха, бръмбар), ръмжа (мечка); буча, бръмча (самолет); 2. мърморя; 3. сърдя се, мърморя; карам се; 4. umg лежа в затвора; ein Lied vor sich hin brummen пея си нещо (с дебел глас); umg 2 Jahre im Gefängnis brummen müssen трябва да излежа две години в затвора.* * *itr 1. бръмчи, бучи, ръмжи; 2. мърмори, негодува; 3. гов седи наказан (в училище, затвор) -
5 brummen
1. vi1) жужжать (о жуке и т. п.); рычать (о медведе); мычать (о корове)2) реветь (о моторе и т. п.)3) фальшивить (низким голосом – при исполнении мелодии)4) разг гудеть (о голове)5) ворчать6) разг сидеть в тюрьме7) разг оставаться в школе после уроков (в наказание)8) разг цвести, расцветать (об экономике и т. п.)2.vt бурчать, бубнитьEr brummt ímmer étwas vor sich hin. — Он вечно бурчит себе что-то под нос.
-
6 бормотать себе под нос
v1) gener. vor sich hin brummen2) colloq. (что-л.) (etw.) in seinen Bart brummen, (что-л.) (etw.) in seinen Bart murmeln3) avunc. (что-л.) (etw.) in den Bart murmeln4) low.germ. (что-л.) bremelnУниверсальный русско-немецкий словарь > бормотать себе под нос
-
7 promrmljati
(-umljati) vor sich hin|- brummen, zwischen den Zähnen murmeln, in den Bart brummen -
8 muttra
muttra [˅mөtra] muffeln, murmeln, brummen;muttra för sig själv vor sich hin brummen -
9 бормотать про себя
v1) gener. (что-л.) (etw.) vor sich hin brummen2) colloq. (что-л.) (etw.) in den Bart murmeln, (что-л.) (etw.) seinen Bart murmeln -
10 söylenmek
(kendi kendine) söylenmek vor sich hin brummen -
11 murmeln
[1720] murmeln, I) v. tr.murm urare. – etwas vor sich hin m., alqd secum murmurare. – II) v. intr.murmurare. – susurrare (flüstern, rieseln; beide vom Menschen u. vom Wasser). – fremere (brummen, sowohl als Zeichen der Zufriedenheit als des Unwillens). – mussare. mussitare (murmelnd, zischelnd reden; diese drei nur von Menschen). – cum murmure labi (mit Gemurmel dahingleiten, v. Wasser). – bei etwas (beifällig oder mißbilligend) m., admurmurare: untereinander m., inter se commurmurare: vor sich hin (bei sich, in den Bart) m., secum commurmurari od. secum murmurare oder obmurmurare (absol. od. mit folg. direkter Rede oder mit folg. indirekter Rede im Akk. u. Infin.); obmurmurando dicere mit folg. Akk. u. Infin. (vor sich hin murmelnd sagen).
-
12 mumble
1. intransitive verbnuscheln (ugs.)2. transitive verbnuscheln (ugs.)* * *(to speak( words) in such a way that they are difficult to hear: The old man mumbled (a few words) quietly to himself.) murmeln* * *mum·ble[ˈmʌmbl̩]I. vt* * *['mʌmbl]1. nGemurmel nt, Murmeln nt2. vtmurmelnhe mumbled the words — er nuschelte
3. vivor sich hin murmeln; (= speak indistinctly) nuschelndon't mumble ( into your beard) — murm(e)le doch nicht so in deinen Bart
* * *mumble [ˈmʌmbl]A v/t1. a) nuschelnb) murmeln2. herumkauen auf (dat)B v/i nuschelnC s Nuscheln n* * *1. intransitive verbnuscheln (ugs.)2. transitive verbnuscheln (ugs.)* * *n.Gemauschel n.Gemurmel -eien n.Mauscheln n. (away) to oneself expr.in den Bart brummen ausdr.vor sich hin murmelm ausdr. (mutter) v.etwas in den Bart nuscheln ausdr. v.knabbern v.mummeln v.nuscheln v.undeutlich sprechen ausdr. -
13 mutter
1. intransitive verb1) murmeln; brummeln2) (grumble) murren (at, about über + Akk.)2. transitive verb 3. nounGemurmel, das* * *1. verb(to utter words in a quiet voice especially when grumbling etc.) murmeln2. noun(such a sound: He spoke in a mutter.) das Gemurmel* * *mut·ter[ˈmʌtəʳ, AM -t̬ɚ]I. vi1. (mumble)2. (spread rumour)▪ to \mutter about sth etw munkeln▪ to \mutter sth etw brummen [o murmeln]to \mutter sth to sb under one's breath jdm etw zuraunen* * *['mʌtə(r)]1. nMurmeln nt, Gemurmel nt; (of discontent) Murren nt2. vtmurmeln, brummelnthey muttered their discontent —
3. vimurmeln; (with discontent) murren* * *mutter [ˈmʌtə(r)]A v/i1. murmeln:mutter (away) to o.s. vor sich hin murmelnB v/t murmelnC s1. Gemurmel n2. Murren n* * *1. intransitive verb1) murmeln; brummeln2) (grumble) murren (at, about über + Akk.)2. transitive verb 3. nounGemurmel, das* * *v.etwas in den Bart nuscheln ausdr.murmeln v. -
14 musso
musso, āre (wie mutio v. Laut mu), I) in den Bart brummen, a) leise vor sich hin murmeln, leise sprechen, halblaut od. kleinlaut reden, bes. von den leisen, schüchternen Reden eines solchen, der Nachteil fürchtet, wenn seine Worte vernommen werden, summo haec clamore, interdum mussans, Plaut.: mussantes inter se rogitabant, Liv.: flent maesti mussantque patres, Verg. – b) murren (s. Paul. ex Fest. 144, 14), intus in occulto mussabant, Enn. ann. 182*: sed iam hora decima tangit et tabellarius tuus mussat, Fronto ad Marc. Caes. 1, 3 (2). p. 8, 25 N. – c) summen, von den Bienen, mussant oras et limina circum, umsummen, Verg. georg. 4, 188. – II) etw. verbeißen, 1) = verschweigen, per metum id m., Plaut. aul. 131. – 2) prägn.: a) unter halblauten Äußerungen und mit verlegenen Mienen hinterm Berge halten, nicht mit der Sprache herauswollen, sich bedenken, unschlüssig sein, vos mussantes et retractantes verbis et vatum carminibus, Sall. fr.: mussantes medicos vidi, Plin. ep.: mussantibus magnis quibusdam et locupletibus amicis, Plin. ep.: mussantibus vobis circumventus est, Sall. tr. – m. folg. Infin., dicere mussant, Verg. Aen. 11, 345: mit folg. indir. Fragesatz, mussat rex ipse, quos generos vocet, bedenkt sich scheu, Verg.: mussant iuvencae, quis nemori imperitet, beraten sich scheu, Verg.: exspectans, si mussaret, quae denique causa pugnandi fieret, Enn. ann. 344. – b) stumm sein, schweigen (s. Varro LL. 7, 101. Serv. Verg. Aen. 12, 657), musset ob utus, Enn. fr. scen. 421*: occulta tege tace mussa mane, Iuvent. com. 1. – v. Tieren, stumm harren, mussant iuvencae, Verg. Aen. 12, 718.
-
15 musso
musso, āre (wie mutio v. Laut mu), I) in den Bart brummen, a) leise vor sich hin murmeln, leise sprechen, halblaut od. kleinlaut reden, bes. von den leisen, schüchternen Reden eines solchen, der Nachteil fürchtet, wenn seine Worte vernommen werden, summo haec clamore, interdum mussans, Plaut.: mussantes inter se rogitabant, Liv.: flent maesti mussantque patres, Verg. – b) murren (s. Paul. ex Fest. 144, 14), intus in occulto mussabant, Enn. ann. 182*: sed iam hora decima tangit et tabellarius tuus mussat, Fronto ad Marc. Caes. 1, 3 (2). p. 8, 25 N. – c) summen, von den Bienen, mussant oras et limina circum, umsummen, Verg. georg. 4, 188. – II) etw. verbeißen, 1) = verschweigen, per metum id m., Plaut. aul. 131. – 2) prägn.: a) unter halblauten Äußerungen und mit verlegenen Mienen hinterm Berge halten, nicht mit der Sprache herauswollen, sich bedenken, unschlüssig sein, vos mussantes et retractantes verbis et vatum carminibus, Sall. fr.: mussantes medicos vidi, Plin. ep.: mussantibus magnis quibusdam et locupletibus amicis, Plin. ep.: mussantibus vobis circumventus est, Sall. tr. – m. folg. Infin., dicere mussant, Verg. Aen. 11, 345: mit folg. indir. Fragesatz, mussat rex ipse, quos generos vocet, bedenkt sich scheu, Verg.: mussant iuvencae, quis nemori imperitet, beraten sich scheu, Verg.: exspectans, si mussa-————ret, quae denique causa pugnandi fieret, Enn. ann. 344. – b) stumm sein, schweigen (s. Varro LL. 7, 101. Serv. Verg. Aen. 12, 657), musset ob utus, Enn. fr. scen. 421*: occulta tege tace mussa mane, Iuvent. com. 1. – v. Tieren, stumm harren, mussant iuvencae, Verg. Aen. 12, 718. -
16 пробормотать
разг.vor sich hin murmeln vt, sich (D) in den Bart brummen vt -
17 пробормотать
-
18 mruczeć
mruczeć pod nosem vor sich hin murmeln -
19 bručet
bručet (si) vor sich hin summen -
20 bručet
bručet (si) vor sich hin summen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
brummen — V. (Mittelstufe) ein tiefes, summendes Geräusch von sich geben Beispiel: Auf der Wiese hörten wir Hummeln brummen. brummen V. (Aufbaustufe) etw. sehr leise und mit tiefer Stimme singen oder summen Beispiel: Der junge Mann brummte eine schöne… … Extremes Deutsch
vor — (Abkürzung v.); Präposition mit Dativ und Akkusativ: vor dem Zaun stehen, aber sich vor den Zaun stellen; vor allem (vgl. d.) ; vor diesem; vor alters (vgl. d.) ; vor D✓Kurzem oder kurzem; vor der Zeit; vor Ort; Gnade vor Recht ergehen lassen;… … Die deutsche Rechtschreibung
brummen — surren; summen; grollen; dröhnen; knurren; brummeln; boomen; erfolgreich sein; florieren; blühen * * * brum|men [ brʊmən]: 1. <itr.; … Universal-Lexikon
vor — vorweg; vorher; im Vorfeld; zuvor; ehe; bevor; im Voraus; im Vorhinein * * * vor [fo:ɐ̯] <Präp. mit Dativ und Akk.>: 1. <räumlich> a) mit Dativ; auf die Frage: wo?> auf der vorderen Seite, auf der dem Betrachter oder d … Universal-Lexikon
hin — • hịn (beschreibt meist eine Bewegung vom Sprechenden weg) – bis zur Mauer hin; gegen Abend hin – über die ganze Welt hin verstreut – vor sich hin brummen, murmeln usw., seltener auch hinbrummen, hinmurmeln usw. – hin und zurück – hin und wieder … Die deutsche Rechtschreibung
brummen — brụm·men; brummte, hat gebrummt; [Vt/i] 1 (etwas) (vor sich (Akk) hin) brummen etwas mit tiefer Stimme, undeutlich (und nicht sehr schön) oder falsch singen: Er brummte ein Lied vor sich hin 2 (etwas) brummen etwas undeutlich und unfreundlich… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Etwas in seinen Bart brummen \(auch: murmeln\) — Wer etwas leise und undeutlich vor sich hin redet, brummt wie es umgangssprachlich heißt etwas in seinen Bart: Was murmelst du da in deinen Bart, du alter Miesepeter?! … Universal-Lexikon
brummeln — brummen * * * brụm|meln 〈V. intr.; hat〉 leise u. undeutlich reden, murmeln [→ brummen] * * * brụm|meln, (landsch. auch:) brụ̈m|meln <sw. V.; hat: 1. leise ↑ brummen (3, 4). 2. [etw.] leise u. undeutlich [vor sich hin] sprechen, murmeln: v … Universal-Lexikon
summen — surren; brummen * * * sum|men [ zʊmən]: 1. <itr.; hat einen leisen, etwas dumpfen, brummenden, gleichmäßig vibrierenden Ton von sich geben: die Bienen summen; der Ventilator, die Kamera summte. Syn.: ↑ brummen, ↑ schnurren, ↑ surren. 2 … Universal-Lexikon
Bart — Gesichtsfotze (vulgär) * * * Bart [ba:ɐ̯t], der; [e]s, Bärte [ bɛ:ɐ̯tə]: 1. a) (bei Männern) dicht wachsende Haare um die Lippen, auf Wangen und Kinn: ich lasse mir einen Bart wachsen; sich den Bart abnehmen (abrasieren) lassen. Syn.: Stoppeln… … Universal-Lexikon
Dodewaard — Gemeinde Neder Betuwe Flagge Wappen Provinz G … Deutsch Wikipedia